حال شما بگویید چرا سکوت کرده اید؟
امروز بار دیگر مردم آذربایجان به فراخوان فعالان آذربایجان در دفاع از حقوق قانونی و حقه‌ی خود به خیابان آمد.
هر چند به دلیل شرایط فوق العاده امنیتی ورود ماشين هاي مجهز به تيربار تظاهرات در آذربایجان شکل نگرفت و شهرهای اورمیه و تبریز به معنای کامل یک پادگان نظامی بود و مردم پرشمار در این دو شهر امکان شروع تظاهرات ها را پیدا نکردند.
امروز آذربایجان تنها جایی است که در ایران به پاخواسته و از آزادی و مطالبات برحق خود دفاع می کند اما در این وسط سکوت رسانه های فارسی زبان برون مرزي که تا بدین لحظه حتی یک خبر یک خطی از آذربایجان در وبسایت خود نیز منتشر نکرده اند. آری آنان بجای اینکه امروز به یاری مردم آذربایجان بیایند بی تفاوت از کنار این موضوع می گذرند.البته فهم اين موضوع بسي جاي تأمل دارد.
این در حالی است در روز های 5 و 12 و 18 شهریور صدها هزار نفر به خیابانها آمدند امروز نیز هرچند تجمعی شکل نگرفت ولی دستکمی از آن روز ها نداشت.
حال بیایید متحد شویم.
برای آزادی باید با هم «مـتــحــد» شویم، از برچسب ها نترسید، علت بقای این نظام همین تفرقه افکنی هاست
تا به حال به این دقت کرده اید که برای هر یک از ما برچسبی ساخته اند، یکی شده سبز الهی و یکی سلطنت طلب،دیگری منافق و آن یکی کمونیست خدا ناباور، من را متوحم نامیده اند و آن را هم خط امامی! تا به حال به این اندیشه اید که چرا ما اختلافاتمان را بیش از مشرکاتمان میشناسیم؟ باید یاد بگیریم به هم احترام بگذاریم و حرف هم را بشنویم، باید این باور را به دست بیاوریم که با دست یابی به دموکراسی می توانیم در کنار هم زندگی کنیم و عقایدمان را آزادانه بیان کنیم، دموکراسی که در سایه ولایت فقیه نباشد. با نظامی سر کار داریم که با استفاده از منابع فراوانی که دارد توانسته نقطه ضعف ما را بیابد و بر آن پافشاری کند تا ما نتوانیم با قدرتی واحد بر علیه آن بر خیزیم. باید با یکدیگر همت کنیم و این ترفند جمهوری اسلامی را از بین ببریم. این نظام توانسته است که مخالفانش را جدا از هم نگاه دارد تا بتواند راحت با هر یک از آن ها برخورد کند و سرکوبشان کند. نقطه ضعفمان را می توانیم با تشکیل شورایی از تمام اپوزوسیون ها بپوشونیم، شورایی که همه گروه ها در آن نماینده ای داشته باشند با هم بتوانند تمام نیروی مخالفان نظام را در یک راستا به حرکت در بیاورند و به مشترکاتشان تکیه کنند،که یکی از این مشترکات هم رسیدن به دموکراسیست. من باور دارم که ما می توانیم به این مرحله برسیم، در خبر ها آمده که مجتبی واحدی در حال انجام سفر هاییست تا با تمام گروه ها صحبتی کند آن ها را به این کار دعوت کند، بالاترین در حال آماده سازی زمینه ای است تا بتواند تریبونی باشد برای مشاهیر سیاسی تا آن ها را بهتر بشناسیم، کسی هم چون رضا پهلوی که به نظام سلطنتی باور دارد می آید و می گوید که در نهایت پایبند به خواست ملت است، فرد دیگری همچون اکبر گنجی که پیشینه ای دگر گونه داشته می گوید که باور به نظام سکولار دموکرات دارد. عزیزان، این ها رویا نیست، ما می توانیم در کنار هم باشیم و نیروی عظیم شکل دهیم و کار را یک سره کنیم. بیایید این باور را در همه ایجاد کنیم که تا اتحاد راهی به جز احترام به یکدیگر نیست. این باور را در همه زنده کنیم که جنبش آزادی خواهیمان سبز تر از همیشه است، چون کسانی همچون من این گونه می نویسند و کسانی همچون تو آن را می خوانند. ما می توانیم ، پس به میدان بیایید و هر یک برای این هدف کاری کنید، شورای ملی مخالفان را با هم تشکیل خواهیم داد و به این نظام جور ستم پایان خواهیم داد. همراه شوید..
به امید آزادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر