بیت مرجع بزرگوار تقلید همچون کوی دانشگاه ویران شد!

لطفاً بخوانید و برای مظلومیت اسلام ناب محمدی (ص) دعا کنید

 تصاویر این ایمیل همگی مربوط به حمله وحشیانه عمال رژیم به بیت مرجع بزرگوار تقلید

آیت الله صانعی در صبح دوشنبه 24 خرداد می باشد

بسم الله الرحمن الرحیم

انا لله و انا الیه الراجعون

دوستان عزیز و گرامی سلام

عزیزان بسیجی و سپاهی دیروز و امروز سلام

دوستان مقلد مراجع عظام و مقلدین بزرگوار آیت الله صانعی سلام

آنچه امروز حادث می شود، یاد آور حوادث تلخ پس از رحلت پیامبر اسلام (ص) است. امروز صبح به دفتر مرجع بزرگوار تقلید، حضرت آیت الله العظمی صانعی در قم حمله می کنند و آنجا را همچون کوی دانشگاه ویران می کنند. امروز روز داغ دیدن ملتی است که نه دیگر از اسلام خشونت طلبانه این دون صفتان آرامش دارد و نه از مکر حیله گران. به راستی آنها که در کوی دانشگاه سال 78 و سال 88 آن فاجعه بزرگ را خلق کردند با چه دادگاه و پیگیری قانونی مواجه شدند؟

 

 

آیا جز این است که آقای خامنه ای در نماز جمعه 29 خرداد 88 آنها را عده ای ناشناس نام نهاد ؟ آیا جز این است که فیلم حمله نیروهای انتظامی در همه جا منتشر شد و کوس رسوایی دروغ گویی حامیان حمله به کوی دانشگاه در همه جا زده شد؟

آیا جز این است که امروز همچون رژیم گذشته، مراجع تقلید از امنیت برخوردار نبوده و حکومت به خود اجازه می دهد هتک حرمت مراجع را در هر زمان که اراده کند در دستور کار قرار دهد ؟

 

 

 

آیا جز این است که شعبان بی مخ ها در پوستین میش (بسیج) به پرده دری و هتاکی دین و اخلاق و انقلاب و شهید و ولایت در آمده اند ؟

آیا وقت آن نرسیده است که در اصول فکری خود نسبت به شخص آقای خامنه ای و حکومتی که اینک از ریل اصیل انقلاب و امام و اسلام خارج شده است، تدبیر تازه ای بیندیشیم؟

کدام آزاده ای است که از مشاهده تصاویری چنین، قلبش جریحه دار نشود ؟ کدام انسان مسلمان و حلال زاده ایست که با دیدین چنین فجایعی بتواند سکوت کند و لب به اعتراض نگشاید ؟

 

 

 

این است وضع رژیمی که ظاهرش اسلامی است اما باطنش دشمنی با سلاله پاک ائمه اطهار و مراجع تقلید است

این است وضع رژیمی که ظاهرش علمی است اما باطنش به بند کشیدن نخبگان فعال علمی و دانشگاهی و دانشجو و دوختن لب همه کسانی است که حاضر به تملق و چاپلوسی شاهنشاه نیستند !ا

این است وضع حکومتی که به اسلام ولایت و به اسم روحانیت، گرگهای درنده ای پرورانده است که حتی به ناموس خودشان هم رحم نمی کنند ! اینها برای مدیریت جهان شعار می دهند اما از کنترل عده قلیلی از جمعیت کشور خودشان و ارتباط عاطفی با آنها هم عاجز هستند. این ها که تفکرشان از آبشخور تحجر و ظاهرگرایی سیراب است، حتی تحمل روحانیان حوزه های علمیه و مراجع تقلید را هم ندارند، چگونه می خواهند با مردم کوچه و خیابان ودانشگاه و خارجی و داخلی رابطه داشته باشند ؟

 

 

 

این است مفهوم اسلام تحجر ! اسلامی که مداحان بیت آقا سخن از درب شکسته منزل فاطمه زهرا (س) می زنند و عربده کشی هایشان در پیش حضرت والا گوش فلک را کر کرده است و آن افعال قبیح و تمسخر آمیز را انجام می دهند و آنگاه به سلاله معنوی و حقیقی فاطمه رحم نمی کنند ! این است درب های شکسته و قلم های خرد شده و کتابهای سوزانده شده بیت یکی از مراجع بزرگوار تقلید در شهر مقدس قم که اینک به دست سفاکان آل ولایت مطلقه به بدترین شکل ممکن ویران شده است و خداوند زود باشد که به حق پهلوی شکسته فاطمه زهرا، انتقام این مظلومیت را از ریش های حنا بسته و قیافه های کریهشان باز ستاند که ذو انتقام اوست و خداوند بسیار سریع حساب کننده ایست !ا

 

 

 

من از ملت ایران عذر می خواهم ! من به عنوان یک دانشجوی مسلمان که روزگاری سینه چاک این آقایان بوده ام، از همه مردم ایران عذر خواهی می کنم. من از نداها و سهراب ها، از مراجع عظام تقلید عذرخواهی می کنم که رهبری را پشتیبانی کردم که دستش در شکستن پهلوی فاطمه ها دخیل بوده است ! من بابت اینکه یک اسلامی را پشتیبانی کردم که از اسلام جز ریش حنا بستن و عربده کشی در روز و شب و افتادن به جان مردم کوچه و خیابان با خنجر و زنجیر و باتوم چیزی بلد نیستند، عذر خواهی می کنم

 

 

ما همه مقصریم که روزگاری در دلمان حمایت می کردیم ! بیایند دفتر مرجع تقلیدی را اینگونه با خاک یکسان کنند و بروند و رهبر انقلاب شعرایش را به صف کند که در مدحش ثنا گویی کنند ؟! رهبر انقلاب در حرم امام بگوید مخالفین من طلحه و زبیر هستند و من علی هستم ؟! این است وضعیت ناگواری که بر مملکت ما می گذرد. مملکتی که بر آن فضلا حاکم نباشند و حمقا برجای فرهیختگان تکیه زنند رو به نابودی خواهد رفت. آری علی (ع) چنین گفت و ما فکر می کردیم با حفظ کردن صورت آیات و روایات و نهج البلاغه به اخلاق حقیقی دسترسی خواهیم داشت. غافل از آنکه با خواندن ظاهری آنها، حجاب های ظلمانی برای خود ساختیم و نفهمیدیم که از جنود الله به صف جنود شیطان پیوسته ایم

 

 

آری ما بودیم ! ما بودیم که به اسم ولایت بر کمر شکسته این ملت کوفتیم ! نگویید ما که چماقی در دست نداشتیم ! ما بودیم که مهرهای مساجد این سرزمین را بر سر و پیکر نماز گزاران کوبیدیم و سرهای شکسته و دلهای رنجور پدید آوردیم. ما با حمایت خودمان سر حسین (ع) را در کربلا به قربنگاه بردیم و برای خلیفه سرمست از قدرت، و عیاشی و چاپلوسی، طبقی از اخلاص فراهم آوردیم ! ما بودیم که به بند کشیده شدن بیت امام راحل را دیدیم اما دمی بر نیاوردیم. ما بودیم که مظلومیت تاریخی خانواده های شهدا، همان همت ها و باکری ها و رجایی ها و مطهری ها و بهشتی ها و ... را به چشم باز خود در روز روشن دیدیم اما به بهانه های واهی و با هوچی گری احساساتی خود سینه دریدیم و خیال کردیم اگر حیدر حیدر های بلند تر بگوییم، آقایمان به معراج هم خواهد رفت ! ما مقصریم. ما باید عذر خواهی کنیم !ا

 

 

 

 

ما باید عذر خواهی کنیم که در کشور به ظاهر اسلامی ما، مردم گرسنه و رنج دیده از جنگ و انقلاب را رها کردیم و به واسطه آنکه تهذیب نفس نکرده بودیم، مسببات حمله عده ای سینه چاک ولایت آقا را حمایت کردیم تا در بامداد روز اول رجب المرجب حادثه ای همچون فیضیه بسازند و کسی هم در این کشور دم بر نیاورد ! این است مصیبت اسلامی ما ! من و تو بودیم که پهلوی فاطمه را شکستیم و با حمایت ها و سکوت های خود باعث شدیم خلیفه جور بر مردم تازیانه زند و ما کور و کر باشیم و نفهمیم

از پشت میله های قفل شده و شیشه های شکسته، عمامه و عبای روحانیت نمودار است و امروز در کشور ما فرهیختگان دانشگاهی، همانها که سابقه شکنجه در زندانهای رژیم دارند، در زندانها در بدترین شرایط روحی و جسمی به سر می برند و خانواده های آنها چشم به راه آینده هستند و روحانیان ما با زنجیر به پا، در دادگاه حاضر می شوند و فریاد لا اری الا جمیلا سر می دهند (آقای هادی قابل) و من و تو نشسته ایم و نوارهای مدیحه ثرایی چاپلوسان درگاه ولایت را بلند بلند گوش می کنیم و به خیال خودمان دل آل رسول شاد می گردانیم !ا

 

 

 

ما همه مقصر بودیم در این روزگار سخت ! ما همه مقصریم ! و به خداوندی خدا قسم که اگر ذره ای حریت حر بن یزید ریاحی در دلهای ما وجود داشته باشد، از سپاه یزید بن معاویه (علیه العنه الی ابد الاباد) به در می آییم و با دیدن این ظلمهای فاحش و جرمهای آشکار و خلافهای محرز، سر از لاک شیطان درون به در می آوریم، و توجه دل را به الله نسبت می دهیم و از خداوند می خواهیم که از این سرگشتگی و گمراهی ما را نجات دهد تا در رکاب حسین قرار بگیریم

عزیزان من

ما در چاه نفس خویش سر فرو برده ایم و نه از کلمه توحید چیزی به دستمان رسیده است و نه از توحید کلمه ! ما از جنود شیطان گشته ایم و تنها راه نجات ما این است که به امید این روزهای پر برکت رجب، از خداوند بخواهیم که ظلمهای آشکار و خفی ما را در حق این مظلومان ببخشاید. خداوند به ما آموزش داده است که هر گاه همچون یونس نبی (ع) به خطایی دچار شدیم، از ذکر یا لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین بهره بگیریم و در آن تصریح دارد که بگویید که من از ظالمان بوده ام ! و در ادامه آیه تاکید می فرماید و نجیناه من الغم و کذالک ننجی المومنین و اگر ما می خواهیم از مضلین نجات یابیم و از چاپلوسان شیاطین نباشیم و به سپاه حسین (ع) بپیوندیم باید دست طلب و مغفرت به درگاه او دراز کنیم

خداوندا ! تو خودت نور مستوحشین در ظلمات هستی و ما برای تو زندگی می کنیم و به سوی نماز می خوانیم ! بر ما مپسند که معاویه و معاویه صفتان بر این مملکت بیش از این ظلم و حکومت کنند و بر ما مپسند که خون شهدای این انقلاب و جنگ و نظام پس از سالها صبر و مقاومت و استقامت به هدر رود

عزیزان من

جنگ از الطاف خفیه الهی بود و شرایط امروز هم ! چه نعمتی است که در این یکسال نصیب ما نشده باشد ؟ آیا خداوند را بیش از پیش به یاد نیاوردیم؟ آیا بیش از پیش به یاد مرگ و اسارت و سختی های مبارزه نیفتادیم ؟ آیا از زندگی روزمره مادی خود خارج نشدیم و به یاد الله پا در مسیر مجاهدت و مبارزه با ظلم نگذاشتیم ؟ آیا مشکلات و مصائب اهل بیت علیهم السلام در عاشورا و صدر اسلام و خانه نشینی علی (ع) و سایر مسائل تاریخی را به خوبی درک نکردیم ؟ چه کسی است که ما را به دنبال کشف حقایق به دنبال خود می کشاند ؟ او مکشاند و ما نمی رویم !!! آیا این حوادث از الطاف خفیه الهی نبوده است ؟

دوستان عزیز و گرامی

روضه کربلا آرامبخش جانهای مسلمانان در طول تاریخ بوده است ! آن هنگام که زینب کبرا به قتلگاه وارد شد و دست زیر پیکر پاک برادر خود برد و به آسمان بلند کرد و فریاد زد: اللهم تقبل منا هذا القربان (خداوندا این قربانی را از ما بپذیر) و آنگاه برخاست و با صلابت به مسیر پربرکت مبارزه و خداجویی و حق طلبی خود ادامه داد. هنگامه ای دیگر در دستگاه یزید در مقابل تمسخر و نیشخند یزید مبنی بر اینکه: چگونه حالی داری که با خفت و خواری به اینجا آورده شده ای، فریاد زد: لا اری الا جمیلا (به جز زیبایی چیزی ندیدم) و این است آن زینبی که ما در اسلام داریم. زینب ما چون با تازیانه نواخته شده است، مورد توجه ما نیست! این مداحی های بیت آقاو سینه چاکان ولایت بود که دین و آئین و اسلام و انقلاب را از درون با قیافه ای حق به جانب پوساند و هرچه دیندار و بی دین بود با چوب بی دینی راند

دیری نمی پاید که این شالوده های این ظالم برچیده می شود و ظلم از این مملکت رخت بر می بندد، آیا ما با ظالم بودن درونیمان چه می‌کنیم؟ آیا این طور نیست که انی کنت من الظالمین؟

پس عذر خواهی کنیم ! از مردم ایران عذر بخواهیم که امروز به بیت مرجع تقلید هتک حرمت شد ! به بیت آیت الله منتظری مرحوم هم حمله شد! به بیوت دیگر مراجع هم بارها حمله شده است و این ناشناسان سینه چاک ولایت که حقوقشان و اسم و رسمشان را بیت آقا مدیریت و کنترل می کند، مقصرش ما هستیم. مائی که هنوز جان داریم و زنده ایم، و دیگران شربت شهادتش را نوشیده اند ! دیگرانی که سر زلفشان را به تمسخر می گرفتیم و در دلمان حواله می دادیم که ما قرآن و نماز می خوانیم، امروز در قهقهه مستانه شهادت و در کنار مبارزان حقیقی راه اسلام به زندگی حقیقی مشغولند (بل احیاء عند ربهم یرزقون) و ما بسیجیان مغفول دیروز و سرگشتگان حقیقت امروز هنوز اندر خم یک کوچه ایم !

به راستی آیا وقت آن نرسیده است که در اولین روز ماه رجب پیشانی خویش به شکرانه این الطاف خفیه الهی به سجده گاه خاک بسائیم و خداوند را شکر کنیم ؟ شکر بابت این نعمتها ؟

ائمه بزرگوار اسلام در انتهای زیارت عاشورا خداوند را به واسطه عظمت مصیبت ها شکر می کنند: الحمد لله علی عظیم رزیتی فی الاسلام / اللهم لک الحمد حمد الشاکرین و ... آیا وقت آن نرسیده است که دلهای ما به واسطه نور الله خاشع شود و از لجاجت با وجدان خود دست کشیده و به سپاه حسین (ع) بپیوندیم ؟ آیا ندای درونمان را خاموش کرده ایم که: جاء الحق و زهق الباطل. ان الباطل کان زهوقا؟

التماس دعا

یکی از فرزندان معنوی امام (ره)

24 خرداد